Bocheńscy pacjenci cz.5 – „Ból nadgarstka – zespół cieśni kanału nadgarstka”

„Bocheńscy pacjenci” to cykl artykułów przedstawiających profil pacjentów z Naszego regionu, którzy borykają się z różnym problemami zdrowotnymi i poszukują uśmierzenia swoich dolegliwości.  Założeniem tego cyklu jest uświadomienie różnych źródeł dolegliwości, które możemy odczuwać my bądź Nasi bliscy. Na potrzeby  każdego artykułu dane personalne pacjentów zostają możliwie zmodyfikowane.

PROFIL PACJENTA:
Kobieta lat 27, z wykształcenia polonistka, jej pasją jest tworzenie ilustracji do gazet, książek, stron internetowych. Jej aktywność fizyczna ogranicza się do wyprowadzania psa, 3 razy dziennie po ok 10-15 min.

HISTORIA CHOROBY I WYWIAD RODZINNY:
Pacjentka swój stan zdrowia ocenia na bardzo dobry. Wrażliwa na zimno, ponieważ wtedy nasila się ból. Zgłasza duży ból w okolicy szyi i barku, który pogłębia się głównie w pozycji zastanej, tj. praca przed komputerem, wykonywanie rysunków. Pali kilka papierosów dziennie, kawa i alkohol okazjonalnie. Jest wegetarianką, dlatego spożywa duże ilości produktów mlecznych, zbożowych, warzyw oraz owoców.

DOLEGLIWOŚCI:
Problem ze snem, sypia średnio 4-6 godzin. Często bywa przemęczona. Twierdzi, że ból szyi i barku jest znośny ale ból nadgarstka nie pozwala jej wykonywać codziennych czynności zarówno w pracy jak i w domu. Ból lekko się zmniejsza podczas odpoczynku, masażu ale nie ustępuje całkowicie.

BADANIE:
Zakres ruchu wszystkich stawów w odcinku szyjnym kręgosłupa, barku, łokcia, nadgarstka i ręki był nadmierny, czego można się było spodziewać w odniesieniu do nadruchomości pacjentki. Zarówno test Phalena, jak i Tinela (testy przewodnictwa nerwowego) były pozytywne po prawej stronie. Odnaleziono punkty spustowe  w mięśniach: zginaczu nadgarstka promieniowym, nawrotnym obłym
i ramienno-promieniowym. Poprzez wykonanie testów Oschnera i Fromenta wykluczono porażenie nerwu łokciowego i pośrodkowego.

WNIOSKI KLINICZNE I PROPOZYCJE LECZENIA:
Na początku terapii powinna zostać zastosowana mobilizacja struktur tworzących górny otwór klatki piersiowej, do których należą: obojczyki, górne żebra i kręgosłup szyjny. Nieprawidłowa pozycja podczas pracy siedzącej może zmienić ustawienie barków, co ma wpływa na stawy łokciowe, nadgarstka i palców. Reedukacja postawy w początkowym etapie powinna skupić się głównie na zmianie nawyków związanych z pracą.
Plan autoterapii pacjentki powinien zawierać rozciąganie wybranych tkanek miękkich oraz ułatwianie wzmacniania osłabionych mięśni.

Zbyt późne zgłoszenie się z problemem, niestety może kierować pacjenta od razu na drogę postępowania chirurgicznego.
Powyższy artykuł ma charakter poglądowo – informacyjny i nie może stanowić źródła autodiagnozy.

Jeżeli mają państwo jakieś pytania to proszę o nie na email: centrumsymetria@gmail.com
Krzysztof Borowiec – fizjoterapeuta