Czy masz KRĘGOZMYK?

Ryc.1  Zdjęcie RTG boczne odcinek lędźwiowy, kręgozmyk L4-L5

Co to jest?
Jest to przemieszczanie się/ześlizg ku przodowi trzonu kręgu z reguły w następstwie urazu kręgosłupa ((odcinek lędźwiowy – krzyżowy). Ześlizg ten występuje  z przednią częścią łuku oraz z wyrostkami stawowymi górnymi, wyrostkami poprzecznymi wraz z całą  wyżej leżącą kolumną kręgosłupa. Schorzenie to dotyczy ok. 5% populacji .

Jakie są objawy?
– tępy ból grzbietu (często przewlekły), okolicy krzyża, pośladków, ud po stronie tylnej
– ból ulega nasilaniu przy staniu, chodzeniu, schylaniu,
– PRZEPROST  kręgosłupa zdecydowanie zaostrza ból !!!
– ograniczenie ruchomości i ćwiczeń
– sztywność
– ból w momencie wstawania z łóżka, po wysiłku fizycznym
– utrata czucia w okolicy pośladków, tylnej powierzchni ud, zdarza się nawet nietrzymanie moczu  tzw. uszkodzenie ogona końskiego
– ból promieniuje do kończyn dolnych, stóp, nasila się pod wpływem kaszlu, kichania, unoszenia wyprostowanych nóg

U kogo występuje?
Wykrywa się najczęściej między 11-20 rokiem życia oraz 25-35 rokiem życia– choć w praktyce są nawet pacjenci powyżej 70 roku życia, którzy dopiero co „odkryli” u siebie tą przypadłość.

Z reguły jest nabywany podczas urazu, wypadku choć występuje także postać „wrodzona”, która wg nowych badań nie zaczyna się tak, jak nazwa błędnie wskazuje, na początku życia człowieka.

Zwykle diagnozowana u mężczyzn, osób pracujących fizycznie, dzieci, lekkoatletów i gimnastyków. Często wiązana także z innymi wadami kręgosłupa ( skolioza i hiperlorodozą odcinka lędźwiowego).

Jak rozpoznajemy?
W wywiadzie , badaniu manualnym i testach funkcjonalnych. Rozpoznanie potwierdzają RTG radiogramy (objaw psa szkockiego teriera), TK (tomografia komputerowa), bądź MR (rezonans magnetyczny).

Jak leczymy?
W fazie wstępnej – leżenie, leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Następnie w zależności od zaawansowanie ześlizgu podejmuje się rehabilitacje (90% kręgozmyków) bądź leczenie operacyjne (10%). Rehabilitacja zachowawcza polega na wzmocnieniu mięśni brzucha oraz zmniejszeniu napięcia mięśni grzbietu odcinka lędźwiowego. Kluczową metodą terapii jest STABILIZACJA. Leczenie operacyjne zalecane jest tylko przy znacznym ześlizgu kręgu, któremu towarzyszy zdecydowane nasilenie objawów.

Dodatkowo:

Wizyta u „kręgarza”, nastawiacza czy innego pseudo medyka może zakończyć się tragicznie!!!!
Kręgozmyk szybko zdiagnozowany oraz odpowiednio ustabiliozowany nie przynosi objawów bólowych i pozwala na dość swobodne funkcjonowanie. Fakt iż żyjemy dalej z „obluzowanym” kręgiem nie zmusza nas od razu do zabiegu operacyjnego. Przy kręgozmyku warto zając się także redukcja nadwagi. Jeżeli stopień kręgozmyku nam na to pozwala (nie zmusza do operacji), a nie mamy możliwości rehabilitacji ( stabilizacji) to warto zaopatrzyć się ochronnie w tzw. sznurówkę gorsetową. Nie poprawi ona zaistniałego stanu, lecz przynajmniej go nie pogorszy i zachowa istniejący.

Powyższy artykuł ma charakter poglądowo – informacyjny i nie może stanowić źródła autodiagnozy.
Jeżeli mają państwo jakieś pytania bądź tematy które chcieli by państwo poruszyć to proszę o Nie na email: centrumsymetria@gmail.com

Krzysztof Borowiec

Bibliografia:
Ortopedia , traumatologia i reumalogia – Duckworth, CHURCHIL  POCKETBOKS 2009r.
Prometeusz  – atlas anatomii człowieka – MedPharm Polska 2009r.